తీపో, చేదో
బరువో, తేలికో
నిరంతరం జ్ఞాపకాలు
ప్రోగుచేసుకుంటున్నా...

ప్రస్తుతపు ప్రతీ నిముషం
గతంలోకి జారిపోయి
కనుమరుగైపోతుంది...

వెనుతిరిగిచూస్తే
నిటారుగా  నా వయసు
నీడలాగ పెరుగుతుంది ...

అనంత భవిష్యకాలం
కనులముందు పరచివుంది...
ఎంతవరకు వెళతానో...

ఆ తరువాత కొంతకాలం
నా ముందు వెనుక వాళ్ళలో
నేనూ ఒక జ్ఞాపకాన్ని !..